Pomimo zwiększonego nacisku na zapobieganie infekcjom, sepsa nadal jest główną przyczyną śmierci w szpitalu.1 Około połowa pacjentów z sepsą, którzy trafiają na oddział ratunkowy (SOR), jest tam transportowana przez zespoły ratownictwa medycznego.2 Z tego powodu ratownicy medyczni odgrywają integralną rolę we wczesnej identyfikacji sepsy i podawaniu antybiotyków.
W ciągu ostatnich kilku lat kampania Surviving Sepsis (Przeżyć sepsę) skupiała się na zmniejszeniu śmiertelności z powodu sepsy poprzez jej wczesne rozpoznanie i szybkie rozpoczęcie leczenia4. Jedno z badań przeprowadzonych przez system ratownictwa medycznego hrabstwa Greenville (GCEMS, Greenville County EMS) w Stanach Zjednoczonych wykazało, że antybiotykoterapia wdrożona w ciągu pierwszej godziny od rozpoznania ciężkiej sepsy zaowocowała 80% wskaźnikiem przeżywalności5. Wnioski te zmotywowały GCEMS do opracowania protokołu oceny i leczenia dla ratowników medycznych i terenowych zespołów ratowniczych. Po wdrożeniu protokół ten pozwolił uzyskać najniższą śmiertelność pacjentów z powodu sepsy w całej historii systemu szpitalnego.
Działania GCEMS dowodzą, iż istnieje szansa, by także inne systemy EMS znacznie zwiększyły swoją skuteczność w tym zakresie.
Ratownicy medyczni mogą mieć trudności z rozpoznaniem sepsy, ponieważ nie mają takiego samego dostępu do badań laboratoryjnych i obrazowych, jak lekarze na szpitalnym oddziale ratunkowym. Jednak niektóre dowody sugerują, że skuteczne rozpoznawanie sepsy w systemie ratownictwa medycznego wymaga jedynie prawidłowej oceny częstości oddechów, tętna, temperatury i prawdopodobieństwa infekcji6.
Mimo że pomiar poziomu mleczanu może być przydatny w ocenie ciężkości sepsy, może nie być konieczne w celu rozpoznania sepsy i rozpoczęcia leczenia.
Eksperci zalecają szkolenie zespołów ratowniczych i ratowników medycznych w zakresie rozpoznawania sepsy za pomocą trzech konkretnych scenariuszy symulacyjnych:
Zidentyfikowano te trzy konkretne scenariusze, ponieważ gwarantują one bardziej wszechstronną ocenę stanu pacjenta i możliwość szybszego rozpoczęcia leczenia pacjentów z sepsą.
Wstępnie zaprogramowane scenariusze mogą zapewnić korzyści w postaci standaryzacji procedur wśród różnych zespołów ratownictwa medycznego. Szkolenia oparte na symulacji mogą zapewnić podstawowemu i zaawansowanemu personelowi ratownictwa medycznego szybsze i bardziej precyzyjne szkolenie w zakresie diagnozowania sepsy.
Jeśli jesteś zainteresowany zwiększeniem wydajności swojego programu symulacji, możesz to osiągnąć za pomocą systemu zarządzania programem symulacji SimCapture, który ułatwia zarządzanie, rejestrowanie i ocenę szkolenia symulacyjnego. Łatwe w użyciu raporty i statystyki dotyczące wydajności pomagają śledzić wykorzystanie zasobów, wskaźniki KPI i efekty uczenia się. Ułatwia to podejmowanie świadomych decyzji i zwiększa zwrot z inwestycji w rozwiązanie symulacyjne poniesionej przez organizację.
