Sepsa

Sepsa często jest diagnozowana zbyt późno. Objawy kliniczne wykorzystywane do jej diagnostyki to podwyższona temperatura, przyspieszony puls i oddech oraz nietypowe wyniki badań białych krwinek. U dzieci objawy mogą być łagodne, a pogorszenie może nastąpić nagle.

Nawet drobna infekcja może prowadzić do sepsy. Sepsa to powszechna, ale zbyt rzadko rozpoznawana choroba. Wynika to z nieznajomości objawów sepsy przez pacjentów i lekarzy, braku dokumentacji wskazującej, że przyczyną zgonu była sepsa, niewystarczających narzędzi diagnostycznych i niejednorodnego stosowania standardowych wytycznych klinicznych dotyczących jej leczenia.

Niezależnie od warunków – przedszpitalnych czy szpitalnych – czas to kluczowy czynnik dla przeżycia pacjenta. Dotyczy to zarówno czasu do rozpoznania, jak i do rozpoczęcia leczenia. Ryzyko zgonu spowodowanego sepsą wzrasta aż o 8% z każdą godziną opóźnienia w rozpoczęciu terapii.

Aż 80% zgonów spowodowanych sepsą można uniknąć dzięki szybkiemu rozpoznaniu i rozpoczęciu leczenia.Szybkie rozpoczęcie w odpowiednim czasie prostych interwencji (np.  dożylna podaż płynów) i rozpoczęcie ukierunkowanego leczenia, stabilizuje krążenie i zmniejsza ryzyko zgonu. Wczesne leczenie sepsy nie tylko poprawia bezpieczeństwo pacjenta, ale jest również tańsze, gdyż redukuje liczbę dni spędzanych przez pacjentów w szpitalu i na oddziale intensywnej terapii.