Je bent ongetwijfeld bekend met de ‘leercurve’. De voortgang van de ervaring van een student wordt op één as uitgezet. De tijd wordt op de andere uitgezet. Het diagram dat hieruit ontstaat met de ontwikkeling van de vaardigheden van een student laat meestal zien dat de vaardigheden van de student zich onder aan de curve langzaam ontwikkelen, maar vervolgens geleidelijk toenemen totdat de student de vaardigheid onder de knie heeft.

De aartsrivaal van de leercurve is de 'vergeetcurve'. De vergeetcurve is een wiskundige formule die in 1885 werd geïntroduceerd door cognitief psycholoog Hermann Ebbinghaus. De curve toont de snelheid waarmee informatie in de loop der tijd wordt vergeten, dat wil zeggen als we geen maatregelen nemen om deze te bewaren. De vergeetcurve is wat de leercurve tegenhoudt.

"Het geheugen is een vreemd iets. Het is vaak pas als studenten de simulatie verlaten en hun prestaties in realtime zien; wat ze hebben gedaan en wat ze precies hebben gezegd, dat ze zien hoe ze hebben gepresteerd.”

Tamora Shemwood, Gediplomeerd verpleegkundige en Programmaleider voor Medische Noodgevallen, Leeds School voor Tandheelkunde in Engeland

SimCapture fungeert als een objectieve 'derde partij' die ervoor kan zorgen dat herinnering van de student helder is. Voor debriefingsdoeleinden biedt SimCapture facilitators videofeedback met meerdere camera's, een logboek met aantekeningen en een simultane weergave van de patiëntenmonitor. Facilitators kunnen SimCapture gebruiken om studenten terug te brengen naar cruciale momenten tijdens een scenario waarin een student moet kunnen reflecteren zonder twijfel. Zonder twijfel aan de eigen herinnering van de handelingen, of zonder te denken dat dit mogelijk de herinnering van de facilitator van de handelingen is. De vergeetcurve wordt tenietgedaan en uw studenten kunnen een beter leercurvetraject volgen op basis van de feiten. 

De luchtvaart, het leger, de nucleaire industrie en een groot aantal andere sectoren met hoge risico's gebruiken video al voor debriefing sinds video beschikbaar is. Ze maken gebruik van wat docenten de 'dual coding'-theorie noemen.

De 'dual coding'-theorie werd in de jaren '70 van de vorige eeuw voorgesteld door een andere cognitief psycholoog, Allan Paivio, en stelt dat studenten verbale en visuele informatie afzonderlijk, maar ook tegelijkertijd verwerken.  Door studenten tegelijkertijd visuele en verbale informatie te geven, wordt hun vermogen om de informatie te internaliseren, te overwegen en erover na te denken voor toekomstige groei exponentieel verbeterd.

Dr. Ichiro Kaneko, professor aan de afdeling spoedeisende geneeskunde van de Teikyo Universiteit in Tokio, Japan, vertelde ons hoe het kijken naar video via SimCapture transformerend werkte. Zijn studenten waren gewend om naar de facilitator te kijken voor alle antwoorden.

"Door de video te bekijken, kregen de studenten de kans om hun acties te zien en hun prestaties met elkaar te bespreken. Als facilitator kon ik hen sturen om na te denken over hun prestaties, zodat de leeromgeving zou gaan over teamwerk, leiderschap, patiëntveiligheid of de vaardigheden die we op dat moment onderwezen. In dit geval was dat intubatie. Door niet afhankelijk te zijn van de analyse van de facilitator, kwamen de studenten sterker naar voren toen ze het scenario opnieuw uitvoerden."

Dr. Ichiro Kaneko, Professor Spoedeisende Geneeskunde, Teikyo University School of Medicine in Japan

Reflecterend leren is een algemeen aanvaard principe bij simulatietrainingen. Maar zelfreflectie baseren op een puur mondelinge debriefing is niet altijd voldoende, zeker niet als er menselijke factoren en meerdere studenten bij betrokken zijn.

Tamora Shemwood merkt op: "Als we niet met SimCapture zouden werken, zou ik een checklist afgaan om een discussie te faciliteren over wat de student goed en fout deed. Dat is erg eenrichtingsverkeer. Maar als studenten de kans krijgen om hun prestaties te bekijken en het mij te vertellen, zullen ze negen van de tien keer ontdekken en verwoorden wat ze al weten, en krijgt reflectief leren vorm."

Constructieve feedback is fundamenteel voor het opleidingstraject van professionals in de gezondheidszorg. Maar voor facilitators kan het - zelfs voor de meest ervaren mensen - een uitdaging zijn om op een psychologisch veilige en constructieve manier feedback te geven. Facilitators hebben heel veel verantwoordelijkheid, niet alleen omdat ze thuis zijn in de kunst en kennis van het lesgeven met simulatie, maar ook omdat ze weten hoe ze contact moeten maken met elke student als individu. En hoe studenten constructieve feedback omarmen, ligt niet altijd aan de facilitator.

Eén factor bij het faciliteren van constructieve feedback is dat de student in verdediging kan schieten.  "Video helpt zeker bij het doorbreken van een verdedigende houding", aldus Tamora Shemwood. Haar strategie is om video's opnieuw af te spelen voor haar studenten en ze op hun eigen individuele prestaties kritiek te laten geven voordat ze überhaupt haar eigen observaties deelt. "Wanneer studenten het werk zelf moeten doen," zegt Shemwood, "gaan studenten in een reflectieve staat waarin ze niet de behoefte voelen in de verdediging te gaan en ze ontvankelijker zijn wanneer ik zeg: 'Wat zag je daar? Vertel me wat er gebeurde.'"

De 'beeldgeschiedenis' die een systeem als SimCapture kan bieden, geeft facilitators een structuur voor het geven van gerichte feedback in een ondersteunende omgeving. Dankzij de combinatie van video, aantekeningen en patiëntenmonitor kunnen facilitators specifieke, bruikbare feedback geven die gebaseerd is op bewijs in plaats van op wat een student zou kunnen zien als subjectieve indrukken.

Door belangrijke momenten in het scenario opnieuw af te spelen, kunnen facilitators zowel wenselijke handelingen als punten die verbetering nodig hebben benadrukken. De facilitator heeft het voordeel dat hij echt kan faciliteren en zich niet hoeft te herinneren wat de studenten zelf zouden moeten herinneren. Daarnaast kunnen studenten de kans krijgen om zichzelf en hun medestudenten te beoordelen, wat een samenwerkende leeromgeving bevordert waarin ze inzichten delen en collectieve kennis opbouwen.

SimCapture evolueert op hetzelfde tempo als de digitale technologie om uw debriefingactiviteiten toegankelijker en schaalbaarder dan ooit te maken. Dankzij de groei van het gebruik van smartphones, tablets en webgebaseerde platforms kunnen docenten gemakkelijk debriefingsessies opnemen en veilig delen in verschillende omgevingen.

Bovendien haalt video debriefing klassikale barrières weg, zodat studenten op afstand kunnen deelnemen en toegang hebben tot onderwijsbronnen wanneer het hun uitkomt. Deze flexibiliteit is met name interessant voor docenten die de video willen gebruiken als 'huiswerk' na de simulatie om de kritische denkvaardigheden te ontwikkelen.

Ed Biebel, Clinical Simulation Manager bij Rowan College in Burlington County in Voorhees New Jersey, gebruikt SimCapture om reflectief leren naar een hoger niveau te tillen.

"Vaak laten we studenten naar huis gaan, dan kunnen ze ontspannen en in alle comfort en privacy de video's van hun prestaties tijdens een simulatie bekijken. Ze kunnen nadenken over wat we hebben besproken tijdens de eerste debriefing. Vervolgens kunnen ze dat verder verwerken. Studenten hebben dat als zeer krachtig ervaren, omdat ze in de juiste mindset kunnen komen en hun aanpak echt kunnen aanpassen en die ervaring mee kunnen nemen naar hun verdere training."

Ed Biebel, Paramedicus en Clinical Simulation Manager, Rowan College in Burlington County in Voorhees New Jersey

De meeste simulatieprogramma's ondersteunen een hoog 'operationeel tempo'. Zodra de simulators opgesteld zijn, willen docenten zo veel mogelijk studenten in een kort tijdsbestek door de hun toegewezen scenario's leiden.  Dankzij het videologboek met aantekeningen die worden gemaakt tijdens een scenario, hebben docenten en facilitators een snelle referentie om naar terug te grijpen tijdens het debriefen van de video.

Shemwood vertelt: “Met SimCapture kan ik naar een specifieke tijdstempel in het scenario gaan en de student snel naar dat ene ding laten kijken waarvan ik wil dat de student het beoordeelt. SimCapture maakt dat gemakkelijk. We hebben andere systemen geprobeerd en krabbelden snel tijdstempels en dergelijke neer. Dat was echt een uitdaging en vaak betekende het dat je de momentopname die je zocht niet kon vinden.  Dus uiteindelijk gaf je het op of keek je te veel of te weinig video. Nu zijn we overgestapt op het gebruik van SimCapture. Dat probleem is er nu niet meer, omdat SimCapture het invoeren van tijdstempels en aantekeningen ontzettend eenvoudig maakt."

SimCapture is ontworpen voor snelheid. We willen niet anders!

Onderzoeken tonen aan dat effectief teamwerk en communicatie een belangrijke indicator zijn voor patiëntveiligheid. En in het huidige zorglandschap is effectief teamwork en communicatie tussen verschillende specialismen in de gezondheidszorg van cruciaal belang geworden.  Videodebriefing wordt in deze omgeving steeds vaker gebruikt om menselijke factoren vast te leggen en een systeem als SimCapture kan scholen en zorgverleners daarvoor een platform bieden waar studenten hun samenwerkingsvaardigheden kunnen bekijken en analyseren. Dit geldt vooral voor organisaties die een vorm van crew resource management onderwijzen of toepassen.

Door te kijken naar het verloop van oorzaak-en-gevolg van communicatie en teamprestaties die door SimCapture kunnen worden opgenomen, kunnen studenten inzicht krijgen in elkaars rollen, perspectieven en besluitvormingsprocessen.  Deze interdisciplinaire aanpak bevordert een cultuur van wederzijds respect en waardering voor de bijdragen van alle teamleden, wat uiteindelijk de patiëntveiligheid en de kwaliteit van de zorg ten goede komt. Dit kan natuurlijk worden bereikt met mondelinge feedback ondersteund door deskundige begeleiding. Maar met SimCapture voeg je een extra element toe waardoor het nog beter kan worden.

En zo komen we bij ons favoriete succesverhaal. Dr. Kaneko vertelde ons hoe tijdens een intubatiescenario waarbij de studenten reanimeerden, één student probeerde te intuberen. Het team pauzeerde de reanimatie terwijl de student worstelde. Toen de O ₂-waarde daalde, ging het team verder met de reanimatie en handmatige beademing. Bij de tweede intubatiepoging worstelde dezelfde student opnieuw en zei tegen het team dat ze iemand anders nodig had om het over te nemen. Ze had gezien dat de 02-waarden van de patiënt snel daalden.