Levensechte simulatoren zorgen voor een nieuw niveau van realisme. Om simulatietraining echter helemaal tot leven te laten komen, zijn ook high-fidelity apparaten nodig.

Leren is het doeltreffendst wanneer het plaats vindt in een veilige omgeving op basis van gestructureerde patiëntcasusssen die levensechte of potentiële situaties weergeven. Deze simulaties zorgen ervoor dat de studenten beter voorbereid worden op het werken in een klinische omgeving.

Voor Magnus Ove, Laerdals Vice President of Physical Platforms, is realisme de laatste tijd een absoluut aandachtspunt. Zijn team werkte samen met een Hollywood special effect artiest om realistische details toe te voegen aan het uiterlijk van onze simulatoren, en dan vooral voor de nieuwe SimMan 3G PLUS.

Ove zegt hierover: “Uit studies blijkt dat als de simulatieomgeving van studenten niet overeenkomt met de situatie in de realiteit, studenten zich minder betrokken voelen en zich minder inzetten voor een oefening[1]. En, leren komt in het gedrang wanneer men niet betrokken is."

Kan realisme kwaliteitsverbeteringen in de gezondheidszorg afremmen?

Volgens de Chief Learning officer van Laerdal, Michael Sautter, kan dat het geval zijn. “Doeltreffende simulaties in de gezondheidszorg moeten een evenwicht zoeken tussen twee factoren, bekend als "The Two R's": Realisme en Relevantie. Hoe het evenwicht tussen die twee moet zijn, wordt grotendeels bepaald door de leer- of verbeterresultaten die je nastreeft."

"Met andere woorden, het gewenste resultaat bepaalt de verschillende factoren, zoals simulatoren en hun realisme. Het is zonder twijfel zo dat effectieve simulaties kunnen worden bereikt met minder realistische simulatie-apparatuur. Maar we zien wel een duidelijk potentieel van het verankeren van realisme in zorgsimulatie." Voegt Sautter hier nog aan toe. 

Realisme in dienst van getrouwheid

Getrouwheid verwijst naar hoe dicht een simulatie de werkelijkheid nabootst of versterkt.[1] Simulatie wordt meer dan ooit tevoren in de opleidingen gezondheidszorg gebruikt en kan zorgen voor een boeiende ervaring wanneer high-fidelity apparatuur wordt gebruikt. 

Naast realistische trauma-, chirurgische- en verminkingskenmerken, stimuleren simulatiepoppen met levensechte details, zoals aderen, onvolkomenheden, haar en veroudering bij verschillende etnische groepen, voor een meer natuurlijkere omgang, wat zorgt voor een nieuw niveau van realisme in de opleidingen gezondheidszorg.

Realisme voor diversiteit en gelijkheid

Simulatietraining wordt vaak geprezen om de mogelijkheid die het studenten geeft om met "echte" patiënten te werken. Waarom dit realisme niet versterken door patiëntenprofielen te gebruiken die helemaal opgebouwd zijn met raciale, etnische, socio-economische, geografische en religieuze verschillen?

Een binationale studie toonde aan dat het cultureel bewustzijn van studenten verpleegkunde verbeterden na hun deelname aan een simulatie-ervaring.[2] In deze studie gebruikten de studenten een checklist als leidraad om hun gesimuleerde patiënten te begrijpen. Terwijl de checklist vragen en observaties versterkte die belangrijk zijn in een interculturele (of elke andere) interactie met een patiënt, bood de simulatie zelf de gelegenheid om theorie in praktijk te brengen.

De toekomst is divers

Om de volgende generatie zorgverleners efficiënt op te leiden en hen voor te bereiden op de behandeling van patiënten van alle achtergronden, zet Laerdal zich in voor de ontwikkeling van verschillende etniciteiten. Met de hulp van verwisselbare gezichtshuiden kan het uiterlijk van de patiënt worden aangepast aan het gewenste trainingsscenario met een verbeterd realisme, dankzij levensechte details die met de hand worden geschilderd door special effects-kunstenaars.

Sautter merkte op: "In omgevingen met een hoog risico en een hoge opbrengst, zoals in een ziekenhuis, is realisme in simulaties meer dan een factor die in de eerste plaats bedoeld is om het geloof op te krikken en betrokkenheid te creëren. Het kan heel goed bepalend zijn voor de kwaliteit van de zorg die in die instelling wordt geboden. Complexe, ad-hoc teamstructuren, zeer geavanceerde apparatuur en een leven dat op het spel staat, vragen om de hoogste mate van realisme om het raderwerk van interprofessionele samenwerking, dat een bepalende factor is gebleken voor de patiëntresultaten, te verfijnen."

“Bovendien zijn we erachter gekomen dat diversiteit en gelijkheid in de gezondheidszorg ondergewaardeerde factoren zijn in de zorgopleidingen. Door studenten in de gezondheidszorg te voorzien van het hoognodige realisme in hun leerproces, kan de balans worden omgegooid in de richting van een kwaliteitsvolle gezondheidszorg voor iedereen.”

Zie ook: