Realistyczne symulatory wprowadzają uczniów na nowy poziom nauczania. Jednak, aby szkolenie symulacyjne było wciągające, szkolenie powinno odbywać się na urządzeniach wysokiej wierności.
Najskuteczniejsze uczenie oparte na symulacji odbywa się w bezpiecznym środowisku wokół ustrukturyzowanych przypadków pacjentów, które reprezentują rzeczywiste lub potencjalne sytuacje. Symulacje te ułatwiają uczącym się przygotowanie do pracy z rzeczywistymi przypadkami.
Dla Magnusa Ove, wiceprezesa firmy Laerdal ds. platform fizycznych, realizm był ostatnio kluczowym czynnikiem. Jego zespół współpracował z hollywoodzkim artystą zajmującym się efektami specjalnymi, aby dodać realistyczne szczegóły do fizycznego wyglądu naszych symulatorów, zwłaszcza najnowszego SimMan 3G PLUS.
„Badania pokazują, że jeśli środowisko, w którym ćwiczy uczeń, nie zbliża się nawet do imitowania rzeczywistości, to nie będzie on w pełni zaangażowany w proces uczenia się [1]. Cały proces zdobywania wiedzy jest zagrożony, gdy uczestnicy szkolenia nie są zaangażowani.”- mówi Ove.
Starannie naniesione detale skóry, ust, zarostu i włosów dodają realizmu nowemu symulatorowi SimMan 3G PLUS.
Czy realizm może wpłynąć na poprawę jakości w opiece zdrowotnej?
Według dyrektora ds. nauczania w firmie Laerdal może. „Skuteczne i wydajne symulacje opieki zdrowotnej równoważą dwa czynniki, znane jako 2R: Realizm i trafność (ang. relevance). To, jaka powinna być równowaga między nimi, jest w dużej mierze uzależnione od wyników uczenia się lub doskonalenia, do których dążysz.” Mówi Michael Sautter.
„Innymi słowy, pożądany wynik określa czynniki wejściowe, takie jak symulatory i ich realizm. Nie ma wątpliwości, że skuteczne symulacje można osiągnąć za pomocą mniej realistycznych narzędzi symulacyjnych. Widzimy jednak wyraźny potencjał osadzenia realizmu w symulacji opieki zdrowotnej”- dodaje Sautter.
Realizm w imię wierności
Wierność odnosi się do tego, jak bardzo symulacja imituje lub wzmacnia rzeczywistość.[1] Symulacja jest wykorzystywana w edukacji medycznej coraz częściej i może zapewnić w pełni wciągające wrażenia, gdy używane są urządzenia o wysokiej wierności.
Oprócz realistycznych funkcji związanych z urazami, operacjami i moulage, symulatory przedstawiające różne grupy etniczne i demograficzne z realistycznymi, drobnymi szczegółami, takimi jak żyły, niedoskonałości, włosy, zachęcają do bardziej naturalnego traktowania, wprowadzając nowy poziom realizmu do szkolenia w zakresie opieki zdrowotnej.
Realizm na rzecz różnorodności i równości
Edukacja poprzez symulację jest często chwalona za możliwość interakcji z „prawdziwym” pacjentem. Dlaczego nie wzmocnić tego realizmu, stosując profil pacjenta, który zawiera różnice rasowe, etniczne, społeczno-ekonomiczne, geograficzne i religijne?
Dwunarodowe badanie wykazało, że studenci pielęgniarstwa poprawili swoją świadomość kulturową po udziale w doświadczeniu symulacyjnym.[2] W tym badaniu uczący się wykorzystali listę kontrolną oceny jako przewodnik do zrozumienia swoich symulowanych pacjentów. Chociaż lista kontrolna wzmocniła pytania i obserwacje, które są ważne w międzykulturowej (lub innej) interakcji z pacjentem, sama symulacja zapewniła możliwość zastosowania teorii w praktyce.
Przyszłość jest różnorodna
Aby skutecznie szkolić kolejne pokolenie pracowników ochrony zdrowia i przygotować ich do leczenia pacjentów ze wszystkich środowisk, firma Laerdal angażuje się w rozwój wymiennych skór twarzy symulatora reprezentujących różne grupy etniczne. Dzięki nim wygląd pacjenta można zmieniać zgodnie z pożądanymi scenariuszami i ze zwiększonym realizmem, gdyż realistyczne detale skóry dopracowane i namalowane są przez artystów od efektów specjalnych.
Sautter skomentował: „W środowisku o wysokim ryzyku, takim jak szpital, realizm w symulacji jest czymś więcej niż czynnikiem higieny, mającym na celu przede wszystkim podsycanie wiary i tworzenie zaangażowania. Równie dobrze decyduje o jakości opieki zdrowotnej oferowanej w tej placówce. Złożone, doraźne struktury zespołów, wysoce zaawansowany sprzęt i zagrożone życie wymagają najwyższego stopnia realizmu, aby dostroić mechanizm współpracy interdyscyplinarnej, która jest czynnikiem decydującym o wynikach pacjentów.
„Ponadto dowiedzieliśmy się, że różnorodność i równość w opiece zdrowotnej są niedocenianymi czynnikami w edukacji medycznej. Zapewnienie studentom tak bardzo potrzebnego realizmu w nauce, może przechylić szalę w kierunku wysokiej jakości opieki zdrowotnej dostępnej dla wszystkich”.
Literatura
1. Realism – EM Sim Cases
2. Miller, 1990
How to Address Minority Health Disparities Through Simulation | Laerdal Medical
3. https://doi.org/10.1016/j.ecns.2011.01.004