Przejdź do treści
Otwórz wyszukiwarkę
lgh-role-of-low-fidelity-hero-actual.jpg lgh-role-of-low-fidelity-hero-actual.jpg

Rola symulacji niskiej wierności w położnictwie

Lepsza opieka nad matką i noworodkiem

Symulacja scenariuszy porodu może pomóc pracownikom ochrony zdrowia w rozpoznawaniu i ograniczaniu negatywnych skutków zdarzeń niepożądanych dotyczących matek i noworodków.1 Nie zawsze wymagane jest wykorzystanie najwyższego stopnia realizmu i wierności podczas symulacji położniczych. Podczas planowania scenariuszy dotyczących porodu nauczyciele często zakładają wykorzystanie pełnopostaciowych symulatorów o wysokiej wierności. Jednak w zależności od celów nauczania planowanie i przeprowadzenie symulacji o wysokiej wierności może okazać się zbędne i pracochłonne.

Symulacja niskiej wierności może zapewnić uczestnikom bogate doświadczenia szkoleniowe i nabycie niezbędnych kompetencji przy minimalnych kosztach. Poniżej przedstawiono trzy sposoby wykorzystania symulacji szkoleniowej o niskiej wierności w celu ograniczenia możliwych do uniknięcia negatywnych skutków dla matek i noworodków.

Trenażery porodowe - w jaki sposób uczestnicy szkolenia mogą doskonalić umiejętności

Trenażery sprawdzają się najlepiej w sytuacjach, które wymagają wielokrotnego powtarzania czynności. Na przykład doskonałą okazją do wykorzystania trenażera porodowego jest szkolenie z zakresu oceny porodu i zastosowania różnych algorytmów. Uczestnicy szkolenia mogą ćwiczyć umiejętności psychomotoryczne niezależnie i we własnym tempie, bez konieczności stosowania skomplikowanej symulacji o wysokiej wierności.

Podczas ewaluacji szkolenia w zakresie dystocji barkowej przy użyciu trenażera porodowego, stwierdzono 44% poprawę wyników w następujących obszarach:2

  1. Ocena
  2. Wezwanie pomocy
  3. Wybranie odpowiedniej pozycji
  4. Ucisk nadłonowy
  5. Wykonanie nacięcia krocza
  6. Rotacja wewnętrzna
  7. Odebranie tylnego ramienia
  8.  
lgh-role-of-low-fidelity-task-trainer.jpg

Wykorzystanie trenażera porodowego umożliwia uczestnikom szkolenia koncentrację na podstawach budowania pewności siebie w zakresie poprawnego wykonywania określonych procedur, a nauczycielom mierzenie postępów i potwierdzenie zdobycia tych umiejętności przez uczestników. Po zdobyciu niezbędnego doświadczenia uczestnicy mogą przejść do symulacji o wysokiej wierności lub opieki nad prawdziwymi pacjentami.

Zastosowanie trenażera zadań podczas szkolenia umożliwi jego uczestnikom ćwiczenie określonych, powtarzalnych czynności i procedur.

Pacjenci standaryzowani - doskonalenie umiejętności nowych uczniów

Wykorzystanie pacjentów standaryzowanych może ułatwić rozwijanie umiejętności komunikacji interpersonalnej. Ze względu na możliwość werbalizowania objawów, pacjenci standaryzowani szczególnie nadają się do szkoleń z zakresu diagnozy: poznawania historii choroby i oceny objawów. Wykorzystanie fizycznych objawów pacjenta standaryzowanego do przekazania określonych informacji wymaga od pracowników ochrony zdrowia zwracania ciągłej uwagi na jego stan.

 

lgh-role-of-low-fidelity-standardized-patient.jpg

Jeden ze scenariuszy opracowanych przez oddział porodowy University of Washington wykazał korzyści wynikające z zastosowania pacjenta standaryzowanego w scenariuszu porodu. Pacjent standaryzowany z nagłym krwawieniem porodowym zmusił pracowników zespołu opieki do szybkiego działania. Wraz z pogorszeniem stanu pacjent stawał się coraz bardziej niespokojny.3 Ten typ szkolenia umożliwił uczestnikom doskonalenie umiejętności obserwacyjnych, kompetencji miękkich i twardych.

Wprowadzenie pacjenta standaryzowanego do scenariusza dodaje realny, ludzki czynnik do symulacji szkoleniowej. Uczestnicy szkolenia mogą sformułować pełniejszą diagnozę dzięki rozmawie z „prawdziwym” pacjentem, obserwując sygnały fizyczne i biorąc pod uwagę ogólne zachowanie pacjenta.

Symulacja hybrydowa łączy najlepsze cechy obu rozwiązań

Wspólną cechą trenażerów i pacjentów standaryzowanych jest możliwość uwzględnienia ich w symulacji w kreatywny sposób. Można zrealizować każdy scenariusz, szczególnie dzięki wykorzystaniu symulacji hybrydowej. Symulacja hybrydowa oznacza, że w ramach jednej sesji symulacji wykorzystywane są co najmniej dwie metody (na przykład poprzez wykorzystanie trenażera zadań oraz pacjenta standaryzowanego). Wykorzystanie tej formy symulacji może umożliwić zintegrowane szkolenie umiejętności klinicznych, jak i komunikacyjnych.4

lgh-role-of-low-fidelity-hybrid-simulation.jpg

Badania wykazują, że pacjenci standaryzowani w większym stopniu skłaniają uczestników szkolenia do interakcji, ale realistyczny proceduralny dotyk występuje częściej w przypadku zastosowania fantomów.4 Symulacja hybrydowa jest jednym ze sposobów doskonalenia umiejętności uczestnika szkolenia zarówno w zakresie leczenia klinicznego jak i interakcji z pacjentem.

Połączenie tych dwóch rodzajów symulacji w jednym scenariuszu umożliwia skuteczną naukę skomplikowanych zagadnień związanych z porodem, a jednocześnie ułatwia uczestnikom szkolenia rozwijanie umiejętności z zakresu komunikacji i budowania relacji z pacjentem.

Nie ma jednej uniwersalnej metody symulacji.

Biorąc pod uwagę zakres programu, budżet i cele szkoleniowe, każda symulacja powinna być i będzie inna. W przypadku scenariuszy, które nie wymagają zaawansowanego sprzętu o wysokiej wierności, dostępne są inne opcje.

Niezależnie od tego, czy są wykorzystywane w połączeniu, czy osobno, trenażery zadań i pacjenci standaryzowani służą osiąganiu określonych celów. Trenażery umożliwiają opanowanie podstawowych umiejętności w zakresie oceny klinicznej i procedur, a pacjenci standaryzowani rozwijanie umiejętności interpersonalnych i komunikacyjnych przez uczestników szkolenia. Wykorzystanie ich razem może umożliwić opanowanie przez uczestników obu wymienionych zestawów umiejętności.

Rozwiązania położnicze

Bibliografia

  1. Le Morvan, P. & Stock, B. (2005). Medical learning curves and the Kantian ideal. Journal of Medical Ethics, 31(9); 513-518.
  2. Fialkow, M.F., Adams, C.R., Carranza, L., Golden, S.J., Benedetti, T.J., & Fernandez, R. (2014). An in situ standardized patient based simulation to train postpartum hemorrhage and team skills on a labor and delivery unit. Simulation in Healthcare: The Journal of the Society for Simulation in Healthcare, 9(1): 65-71. doi:10.1097/SIH.0000000000000007
  3. Flynn, K. (2012). The use of standardized patients to minimize anxiety in undergraduate nursing students in the clinical setting. Pobrano z http://sophia.stkate.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1057&context=ma_nursing
  4. Lopreiato, J.O. (2016). Healthcare simulation: Dictionary. Rockville, MD: Agency for Healthcare Research and Quality
  5. Coffey, F. Tsuchiya, K., Timmons, S., Baxendale, B., Adolph, S., & Atkins, S. (2016). Simulated patients versus manikins in acute-care scenarios. Clin Teach, 13(4): 257-61. doi: 10.1111/tct.12425