4 pytania, które pozwolą ci ustalić, czy twoje szkolenie z RKO jest skuteczne

Zaangażowanie uczniów jest podstawowym wyzwaniem w każdej formie edukacji, zwłaszcza gdy uczniowie są początkującymi lub odświeżają swoje umiejętności. Jeśli jesteś instruktorem resuscytacji krążeniowo-oddechowej (RKO), prawdopodobnie zmagasz się z problemem utrzymania zaangażowania uczniów – zwłaszcza podczas nauczania osób nieposiadających wiedzy specjalistycznej.

Potencjalni świadkowie zdarzenia uczący się resuscytacji krążeniowo-oddechowej po raz pierwszy są często zaskoczeni programem szkolenia niezbędnym do nabycia umiejętności udzielania pierwszej pomocy. Nie są przygotowani na szkolenie dydaktyczne, oczekują natomiast, że od razu przejdą do ćwiczenia uciskania klatki piersiowej na fantomie. Wyzwaniem dla wielu instruktorów jest to, że gdy uczniowie spotykają się z tym nakazowym podejściem, mogą stracić zainteresowanie. Mogą zacząć skupiać się wyłącznie na zdaniu egzaminu. Ale czy po zakończeniu szkolenia będą mieli pewność, że potrafią wykonać RKO poprawnie? I jak je wykonają w prawdziwej sytuacji zagrożenia życia?

Jednym z najbardziej sprawdzonych modeli pomiaru skuteczności szkoleń jest model Kirkpatricka. Cieszący się od dziesięcioleci zaufaniem nauczycieli model Kirkpatricka może pomóc wam w identyfikacji możliwości zaangażowania poprzez odpowiedź na cztery proste, ale konkretne pytania.

Poniżej przedstawiamy, jak zastosować ten model podczas szkolenia i osiągnąć zaangażowanie podczas każdej lekcji.

Zgodnie z modelem Kirkpatricka ważne jest, aby ocenić reakcję każdego ucznia na materiał, aby lepiej zidentyfikować indywidualne potrzeby i pozostać aktywnymi w procesie uczenia się.¹ Gdzie w ramach określonego programu nauczania istnieją możliwości uatrakcyjnienia szkolenia, zwiększenia jego użyteczności i podniesienia poziomu trudności?

Aby bardziej zaangażować uczniów w kurs, warto rozważyć wprowadzenie gier motywacyjnych. Gamifikacja, czyli proces stosowania zasad związanych z grami w nauczaniu, stała się popularnym sposobem motywowania uczniów do udziału w zajęciach.²

Dowody wskazują, że nawet lekarze sięgają po internetowe „gry” wideo jako narzędzie edukacyjne, które pozwala w krótszym czasie przyswoić niezbędną wiedzę i rywalizować z innymi lekarzami.⁴ Wykorzystanie gamifikacji w ochronie zdrowia wskazuje, że ma ona zastosowanie w nauczaniu technik ratowania życia. Szkolenie z zakresu RKO nie jest tu wyjątkiem.

Przyjazna rywalizacja może mieć duży wpływ na przebieg zajęć; współczesna technologia przekazywania informacji zwrotnych dotyczących RKO może w naturalny sposób ułatwić tego typu rywalizację.

Przy ocenie ogólnych wyników szkolenia największe znaczenie ma liczba uratowanych istnień ludzkich. Co półtorej minuty ktoś w Stanach Zjednoczonych doznaje zatrzymania akcji serca poza szpitalem.¹⁰ W czterech na pięć przypadków ofiara znajduje się w domu.¹¹ Z tego powodu zazwyczaj to nie ratownik medyczny ani lekarz rozpoczyna resuscytację krążeniowo-oddechową ofiary, ale osoba nieposiadająca wykształcenia medycznego, przyjaciel ofiary lub jej bliski.

Jako instruktor resuscytacji krążeniowo-oddechowej masz możliwość przygotowania ich do ratowania życia. Dzięki najbardziej angażującym metodom szkoleniowym, pozytywnemu nastawieniu uczniów i odpowiednim narzędziom, uczniowie mogą opuścić twoje zajęcia tak samo zainspirowani, jak w momencie ich rozpoczęcia.