Nauczyciele pielęgniarstwa na całym świecie są przeciążeni pracą. Jako przyczynę tego stanu rzeczy często podaje się duży i niekorzystny stosunek liczby uczniów przypadających na 1 instruktora. Nauczanie peer-to-peer oraz samodzielna nauka to podejścia, które mogą zmienić obraz sytuacji. W przypadku korzystania z odpowiednich narzędzi cyfrowych nauka rówieśnicza (peer-to-peer) i samodzielna nauka mogą sprawić, że zyskasz dodatkowe możliwości nauki i rozwoju kompetencji oraz skuteczniej osiągniesz zamierzone wyniki.

Amerykańskie Stowarzyszenie Szkół Pielęgniarskich (AACN) zaleca, aby stosunek liczby studentów do liczby instruktorów podczas zajęć praktycznych wynosił od 1:8 do 1:10. Przytaczają, że w niektórych szkołach pielęgniarskich w Stanach Zjednoczonych proporcje te sięgają nawet 1:20.

Brytyjskie Królewskie Kolegium Pielęgniarstwa (RCN), Australijska Rada Pielęgniarstwa i Położnictwa (NMBA) oraz Kanadyjskie Stowarzyszenie Szkół Pielęgniarstwa (CASN) zwróciły uwagę na podobne obawy dotyczące ich własnych krajów. Nawet Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) wyraziła zaniepokojenie, wskazując na fakt, że poprawa jakości opieki zdrowotnej jest hamowana przez przytłaczającą liczbę uczniów w klasach zwłaszcza w takich regionach, jak Afryka.

Wysoki stosunek liczby studentów do dostępnych edukatorów utrudnia osiągnięcie dwóch podstawowych celów: zapewnienia uczestnikom spersonalizowanej uwagi i utrzymania jakości kształcenia. Przez tą dysproporcję cierpią nie tylko studenci osiągając niższe niż możliwe wyniki, ale również edukatorzy. Duża liczba uczestników szkolenia przypadająca na jednego instruktora oznacza, musi on brać na siebie dodatkowe obowiązki dydaktyczne, uczestniczyć w pracach większej liczby komisji i zajmować się także kwestiami związanymi z akredytacją programów, opracowywaniem programów nauczania i zachowaniem zgodności z przepisami. 

Wiele już powiedziano o korzyściach, jakie zyskuje kadra dydaktyczna dzięki nauczaniu z wykorzystaniem metody peer-to-peer i samodzielnej nauki. Osiemdziesiąt lat temu, a nawet wcześniej, nauczyciele pielęgniarstwa szkolili swoich uczniów w zakresie iniekcji, wykorzystując do tego celu pomarańcze. Uczestnikom wyjaśniano i demonstrowano, jak poprawnie wykonać iniekcję, a następnie dzielono ich na mniejsze grupy, aby wraz z rówieśnikami ćwiczyli wykonywanie iniekcji przy użyciu pomarańczy.  W ten sposób przeszkolono dziesiątki tysięcy pielęgniarek. Proces się sprawdził.

Strategie uczenia metodą peer-to-peer i samodzielnej nauki w edukacji pielęgniarskiej mają kilka kluczowych zalet. Te, o których mówią nam nasi klienci, dotyczą przede wszystkim rozwijania podstawowych kompetencji i budowania solidnych podstaw.

Przede wszystkim  peer-to-peer i samodzielna nauka zachęcają studentów do angażowania się w dyskusje i debaty nad różnymi perspektywami oraz krytycznej oceny wyników i zastosowanego podejścia. Proces ten pomaga rozwinąć podstawy krytycznego myślenia i umiejętności oceny klinicznej, które są niezbędne w pracy zawodowej każdej pielęgniarki i pielęgniarza.

Nauka peer-to-peer i samodzielna nauka wspiera również zaangażowanie uczniów i „aktywne” uczenie się. Studenci znajdują się w centrum swojego doświadczenia edukacyjnego, dzięki czemu stają się właścicielami danego materiału, a nie jedynie jego biernymi odbiorcami. Takie zaangażowanie sprzyja pełniejszemu nabywaniu i utrwalaniu wiedzy.

Wreszcie, nauka peer-to-peer zachęca do autorefleksji. W pielęgniarstwie powszechnym zagadnieniem jest zachowanie świadomości sytuacyjnej, zwłaszcza podczas stanów nagłych. Częścią świadomości sytuacyjnej jest samoświadomość, którą nabywa się poprzez refleksyjną praktykę. Refleksyjna praktyka jest niezbędna w pielęgniarstwie do ciągłego doskonalenia kompetencji i sprawowania lepszej opieki nad pacjentem.

Istnieją także inne korzyści płynące z edukacji peer-to-peer i samodzielnej nauki. Obejmują one:

• rozwój umiejętności ciągłego zdobywania wiedzy i poszerzania jej,
• wspiera umiejętności z zakresu komunikacji i współpracy,
• zaszczepia poczucie odpowiedzialności i autonomii.

Wszystkie te kwestie są ważne pod względem tworzenia solidnych podwalin przyszłych kompetencji.

Jeśli jesteś instruktorem pielęgniarstwa lub dziekanem wydziału pielęgniarstwa, doskonale znasz frustrację wynikającą z dużej liczby studentów przypadających na jednego instruktora — i zasługujesz na wytchnienie. Nauka peer-to-peer oraz samodzielna nauka mogą pomóc zmienić sytuację. Oto, co powiedzieli nam nasi klienci:

Prawdopodobnie będziesz się lepiej bawić. Tak, powiedzieliśmy, że to: „zabawa”. Podczas gdy uczestnicy ćwiczą indywidualnie i ze sobą nawzajem, edukatorzy mogą planować, kiedy zebrać ich wszystkich razem. Gdy do tego dochodzi bardziej cieszą się z bezpośredniego kontaktu ze studentami oraz środowiska zajęć, które jest bardziej interaktywnie i promuje współpracę. Zajęcia prowadzone po nauce peer-to-peer i samokształceniu bogatsze są o głębsze dyskusje i bardziej dynamiczne dialogi. Edukatorzy często czują się uwolnieni od ciężaru przekazywania wiedzy wyłącznie poprzez wykłady.

Zmniejsza się również ich obciążenie pracą. Nauka peer-to-peer i samokształcenie pozwalają edukatorom skupić się na prowadzeniu i mentorowaniu studentów, a nie na często niepotrzebnie wydłużonych sesjach instruktażowych. Czas, który oszczędzają, pozwala skoncentrować się na doradzaniu uczestnikom, opracowywaniu programów nauczania, a nawet na badaniach.

A co najlepsze, edukator może nawet zacząć rozwijać swoje talenty. Zaobserwowaliśmy, że instruktorzy, którzy korzystają z zalet nauczania peer-to-peer i samokształcenia, budowali silniejsze relacje z uczestnikami szkoleń, doskonalili swoje umiejętności prowadzenia zajęć i eksperymentowali z różnymi technikami, jak „odwrócone lekcje”, uczenie się oparte na problemach i wirtualna nauka.

Ogólnie rzecz biorąc, nauka peer-to-peer i samokształcenie zwykle zapewniają pełniejsze doświadczenia kadrze dydaktycznej i mogą być bardziej satysfakcjonujące pod względem zawodowym, ponieważ pozwalają obserwować rozwój i postępy studentów.

W przypadku rozwoju każdej aktywności psychomotorycznej, niezbędne są ćwiczenia na trenażerze umiejętności. Wiele się zmieniło od czasów, gdy podczas szkoleń doświadczone pielęgniarki wykorzystywały pomarańcze jako narzędzie do doskonalenia umiejętności. Obecnie większość potrzeb w zakresie rozwoju umiejętności można zaspokoić za pomocą zaawansowanych trenażerów umiejętności. Można je stosować w różnorodnych scenariuszach – od pielęgniarstwa, przez położnictwo, po opiekę w stanach nagłych i nie tylko.

Nauka peer-to-peer i samokształcenie kładą nacisk na powtarzanie i opanowanie materiału. Kadra dydaktyczna może zachęcić studentów, aby korzystając z odpowiedniego trenażera umiejętności wielokrotnie przećwiczyli procedury i protokoły, aż osiągną odpowiednia biegłość w ich wykonywaniu.

Trenażery umiejętności pozwalają również tworzyć bezpieczne i sprzyjające współpracy środowisko edukacyjne. Zapewniają studentom bezpieczną przestrzeń, w której mogą popełniać błędy i uczyć się poprzez autorefleksję i opinie zwrotne uzyskane od innych studentów. Ponadto, pracując w grupach, uczestnicy szkolenia mają okazję wspólnie się uczyć i wymieniać wiedzą. Taki model nauki może im towarzyszyć w ciągu całej ich kariery.

Dzięki odpowiedniemu doborowi trenażerów umiejętności wszyscy studenci pielęgniarstwa odbywają spójne szkolenia, co ma kluczowe znaczenie z punktu widzenia rozwoju standaryzowanych umiejętności w całej grupie. 

Laerdal oferuje pełną gamę trenażerów umiejętności , które wspierają naukę w trybie peer-to-peer oraz samodzielną naukę. 

Nawet w instytucjach, w których proporcje edukatorów do uczniów są optymalne, należy zwracać uwagą na kwestię najlepszego podziału kompetencji, czasu i wysiłku kadry dydaktycznej, który może zagwarantować uczestnikom szkoleń maksymalny rozwój. Chętnie pomożemy!

Z naszego doświadczenia wynika, że gdy nasi klienci łączą naukę peer-to-peer i samodzielną naukę z odpowiednimi trenażerami umiejętności i SimCapture jako cyfrowym „centrum” sterowania, uczestnicy szkoleń osiągają lepsze wyniki, a doświadczenia edukatorów są o wiele przyjemniejsze i bardziej satysfakcjonujące. 

Jeśli na przeszkodzie stoi zbyt mała liczba instruktorów przypadająca na jednego uczestnika lub napotykasz jakiekolwiek inne przeszkody w przekazywaniu wiedzy, umiejętności i kompetencji, poznaj SimCapture i wprowadź elementy, dzięki którym peer-to-peer i samodzielna nauka staną się dla Ciebie stymulatorem nauki.  Zadzwoń do lokalnego przedstawiciela Laerdal lub skorzystaj z poniższych zasobów.

Zwiększanie skuteczności i efektów nauczania w celu tworzenia fundamentów pod przyszłe kompetencje jest częścią naszej misji. Dziękujemy za możliwość wsparcia.